СИГНЕ́ВИЧИ — согласно «Краткому топонимическому словарю Белоруссии» В. А. Жучкевича, название производное от фамилии Сигневич. Старожилы деревни говорят, что название деревни произошло от фамилии пана Сигнева. ВИ́НЕЦ — правый приток Ясельды, канал. Название произошло от старобелорусского термина «винья» — прогалина в лесу, естественная поляна. КРЕ́ЧЕТ — улица в Сигневичах, раньше это была деревня, которая позже вошла в […]
БОРО́К — хваёвы лес, які знаходзіцца каля фермы на ўскраіне вёскі Агароднікі. Значэнне назвы Бо́рок ідзе ад слова «бор», што азначае іглічны, звычайна сасновы лес на ўзгорку. ВАЛЮХО́ВА КО́ПАНЬ — сажалка за хатамі вёскі Агароднікі, на месцы якой зараз знаходзіцца луг. У аснове назвы — імя-мянушка Валюха. ГУЛЁ́́ЎКА — месца ў лесе за вёскай Агароднікі, […]
МУШКИ́ Это пруд, находящийся в метрах ста от деревни Подосье с восточной стороны, место отдыха и купания жителей Подосья. Мушки́, потому что по вечерам над поверхностью воды появлялись целые стаи мошкары, которые кружили над водоемом. Рядом проходит трасса М 1, которую местные жители называют Бамом или Олимпи́йкой, потому что строилась эта дорога к Московской олимпиаде 1980 […]
ВОДОПО́Й — небольшой водоем в поле у дороги, куда стадо коров ходит пить воду. ГАБРИЛЕ́ВО — старинный парк (в сторону аг. Малеч). Когда-то эти земли вместе с Кабаками были приобретены помещиком Влодко. Там он построил усадьбу и назвал ее именем жены — Габриелин. Усадьба была заложена на возвышенности среди поля. В 1950-е гг. разобрана для […]
А́ЛЫЕ ПАРУСА́ — так называлось кафе в здании бассейна «Дельфин». Кафе уже нет, а название осталось. АРБА́Т — место сбора молодежи на автомобильной стоянке возле здания отдела культуры (ул. Октябрьская, 29). БА́ЗА — теперь на этом месте по улице Степана Любарского построен торгово-бытовой центр, а раньше там принимали скот от населения. БАЗА́Р, БОЛЬШО́Й РЫ́НОК […]
У ваколіцах вёскі Ястрабель многа прыгожых мясцін. І розныя куточкі маюць свае незвычайныя назвы — тапонімы і мікратапонімы. Б Бандарыха (Бандарышка). Месца і лес атрымалі сваю назву ад прозвішча жанчыны, якая тут жыла. Бацька гэтай жанчыны быў родам з вёскі Пешкі, дзе рабілі бочкі. Ён быў бондарам, таму дачку празвалі Бандарыхай (Бандарышкай). Гэтая жанчына вельмі […]
Подо́сье — название-ориентир: место у осиновых зарослей (согласно «Краткому топонимическому словарю Белоруссии» В. А. Жучкевича). По местному преданию, в деревне было много осиных гнезд, поэтому ее и стали называть Подосьем — «под осами». Старожилы также рассказывают, что в давние времена местность эта была заболочена. Люди, передвигаясь на телегах, частенько застревали в грязи, нужно было что-то подкладывать под […]
Велізарны валун вагой 40 тон устаноўлены ў 2012 годзе ў горадзе Бярозе на пляцоўцы каля дзіцячага садка № 2, на скрыжаванні вуліц Чырвонаармейскай і Якава Свярдлова. Частка каменя закапана ў зямлю, але нават тое, што відаць, уражвае сваімі памерамі. Валун перамешчаны сюды з Паўночнага Гарадка, дзе быў адкапаны ў маі 2009 года падчас будаўніцтва шматпавярховага […]
Бура́тын — балота. Мікратапонім паходзіць хутчэй за ўсё ад слова буры – шэравата-карычневы. Гэтым можна патлумачыць, што падчас меліярацыі гэтае балота засталося некранутым, бо землі былі б не вельмі ўрадлівымі. Бэро́зовэ — частка возера Чорнае. Мікратапонім паходзіць ад назоўніка бяроза. Раней на гэтым месцы было шмат бяроз, потым яго затапіла возера. Выжа́ — невялікі востраў […]
Незвычайны арт-аб’ект, які атрымаў назву «Камень шчасця», быў устаноўлены на ўваходзе ў гарадскі парк з боку вуліцы Гагарына. Яго адкрыццё адбылося 30 верасня 2018 года падчас святкавання 60-годдзя горада энергетыкаў. Камень-валун вышынёй каля 1,5 м спецыяльна даставілі ў Белаазёрск, затым апрацоўкай камня займаліся спецыялісты. На паверхні валуна выбіты словы «Живи. Цени. Люби», а побач – […]
Паводле легенды, у даўнія часы ішлі людзі з усяго свету, ды спыніліся пад самым краем, каля лесу, каля вады, пад краем поля. Стомленыя, распраглі на ноч коней, павячэралі, чым багатыя і заснулі. А на досвітку прачнуліся і дзіву даліся — прыгажосць наўкол якая. І вырашылі тут спыніцца жыць, пад краем. Так і з’явілася вёска Падкраічы.
“Дзягелец — у аснове назва расліны дзягіля”. Жучкевич В.А. Краткий топонимический словарь Белоруссии .[1] Існуе паданне, што назва вёскі пайшла ад расліны дзягіль. Старажылы расказваюць, што некалі дзягіль рос у кожным двары. Нашы продкі верылі, што гэта лекавая расліна лечыць усе хваробы. І да нашага часу яе вырошчваюць на некаторых сялянскіх падвор’ях.[2] [1] Жучкевич, В.А. […]
“Шылін – назва ўтворана ад прозвішча Шылін”. Жучкевич В.А. Краткий топонимический словарь Белоруссии.[1] Старыя людзі самае рознае гаварылі пра паходжанне назвы вёскі. Збяруцца ды й згадваюць, як той ці той чуў. Адны сцвярджаюць, што вёска калісьці была куплена багатым чалавекам за шэсць ліняў (так раней называліся грошы), адсюль і ўтварылася яе назва.[2] Другія кажуць, што […]
“Здзітава – назва па аснове і фарманту яцвяжскага паходжання. Тая ж аснова ў назве ракі Дзітва. Аснова часта сустракаецца на былых прускіх тэрыторыях: Дзітфурт, Дзітцум”. Жучкевич В.А. Краткий топонимический словарь Белоруссии.[1] У Бярозаўскім раёне ў наш час існуе дзве вёскі з назвай Здзітава. Іх паходжанне звязана з летапісным горадам Здзітаў, які існаваў у XI-XIII стст. на […]
“Белаазёрск – названы па імені возера Белага, каля якога знаходзіцца”. Жучкевич В.А. Краткий топонимический словарь Белоруссии. [1] Горад быў заснаваны ў 1958 годзе на месцы вёскі Ніўкі як пасёлак энергетыкаў у сувязі з будаўніцтвам Бярозаўскай ДРЭС. З возерам Белае, якое дало назву гораду, звязана легенда пра светлае ды чыстае каханне. Здарылася ўсё так. У […]
“Першамайская – назва сімвалічная, дадзена сялу ў гады Савецкай улады”. Жучкевич В.А. Краткий топонимический словарь Белоруссии.[1] Вёска Першамайская раней называлася Блудзень. Хто і калі даў ёй такую назву, невядома. Адны кажуць, што яшчэ даўным-даўно нейкія перасяленцы ехалі ў бок Брэста, але заблудзіліся ў гэтых мясцінах. Доўга яны блукалі ў глухіх лясах і балотах, нарэшце, стомленныя, […]
“Пескі – назва адлюстроўвае характар глебы. Пясчаныя грунты не вызначаліся ўрадлівасцю, аднак у суцэльным балотна-лясным царстве выбару не было, даводзілася сяліцца на пясчаных буграх, дзе хаця б у якой ступені магчыма было весці земляробства”. Лемцюгова В.П. Тапонімы распавядаюць. [1] Да цяперашняга часу захаваліся народныя легенды пра назву вёскі, якія бытуюць сярод мясцовых жыхароў. […]
