Стригинь — агрогородок, расположенный в восьми километрах от районного центра — города Березы. В агрогородке функционируют средняя школа, фельдшерско-акушерский пункт, детский сад, магазин, отделение связи, КБО, Дом культуры, библиотека. Визитная карточка Стригинской сельской библиотеки — информационно-просветительский центр «Ведаць. Паважаць. Ганарыцца», в котором собраны материалы по истории малой родины, в том числе собственные краеведческие издания.
Гі́́рынэ – узвышша, якое пачынаецца за Гурэ́цкім і ідзе да склада ўгнаенняў. Назва ад хутара, гаспадароў якога па-вулічнаму называлі Гі́рыны. Глу́ша– месца каля возера, дзе людзі раней капалі торф. Капалі спецыяльнай лапатай, атрымліваліся роўныя брусочкі памерам прыкладна 15х30 см. Свежы торф, які толькі што здабылі з пакладу, для паліва не падыходзіў. У яго была занадта высокая […]
В Стригини живёт Антонина Петровна Левчук – одна из старейших жителей агрогородка. 17 ноября 2020 года ей исполнилось 95 лет. Несмотря на свой почтенный и уважаемый возраст, она обладает прекрасной памятью, называет, не задумываясь, не только года, но и даты событий, радостных и не очень, её память хорошо сохранила всё пережитое. Антонина Петровна родилась в […]
Я любыла Колю,Понаравывсь Вася.Я за карымы очамы,Дура, подалася.Мэнэ маты была, была,Коб я Коли нэ любыла.А я буду плакаты,З Колею балакаты. Мэнэ мылы нэ цэлуе,Говорыт: потом, потом,Я иду, а вун на грубцыРэпетыруе з котом. Мой мілёнок ны до чого,Толькі віныкі вязаць.Провожаў мэнэ додомуНэ суміў поцэловаць. На горы стоіт лопух,Коб ты, міленькі, опух,Коб ты рукі поламаў,Як другую […]
Для мясцовых песен характэрна мелодыя, якая паўтараецца ў кожным куплеце. У асобных песнях сустракаюцца запевы і прыпевы, пры дапамозе якіх ярчэй адцяняецца агульны змест песні, яе галоўная думка. У 1975 годзе ў вёсцы Галавіцкія пачала працаваць фальклорная група, якую арганізавала маладая тады настаўніца Галавіцкай васьмігадовай школы Любоў Мікалаеўна Ківатыцкая. У склад фальклорнай группы ўваходзілі Пунько […]
Жылі–былі дзед і баба. Баба камандавала дзедам, як хацела. А дзед усё ніяк не мог ёй дагадзіць. Вось аднойчы паслала баба дзеда стрыгчы кусты. Паслухаўся дзед, пайшоў, выканаў усю работу. Прыходзіць да бабы і кажа: “Вось ідзі паглядзі – усё ўжо паголена”. Пайшла баба, паглядзела і не была б то баба, каб і змоўкла, і […]
“Стрыгінь – назва ўтворана ад прозвішча Стрыгін”. Жучкевич В.А. Краткий топонимический словарь Белоруссии. [1] Старыя людзі расказвалі, што ў даўнія часы дарогі на Бярозу, якая ёсць зараз, не было. Дарога ішла за мясцовымі могілкамі. Яе называлі “гаць”, так як праходзіла яна праз рэчку, а потым па балоце. Па нядзелях сяляне вывозілі на базар лішкі малака, […]
