Командир партизанской бригады «Советская Белоруссия» Брестского партизанского соединения, капитан. Именем Николая Бобкова названа улица в д. Здитово Споровского сельсовета. Родился Николай Бобков в деревне Бирюково ныне Тейковского района Ивановской области (Россия). В 1936 г. был призван в Красную армию. Окончил летное училище. Участвовал в боевых действиях против японской армии на реке Халхин-Гол, в войне с Финляндией […]
Таямніцы спораўскіх ваколіц. Вёска, балота, расліны, і не толькі… / Дзяржаўная ўстанова культуры «Бярозаўская раённая клубная сістэма» (філіял № 16 Спораўскі цэнтр культуры і вольнага часу) ; [складальнік В. М. Лютыч ; рэцензент А. М. Скуратовіч]. — Мінск : Колорград, 2022. — 255 с. Зборнік матэрыялаў, прысвечаных гісторыі, культуры і традыцыям вёскі Спорава, якія паказваюць […]
Жывая культура Беларусі [Выяўленчы матэрыял] = Живая культура Беларуси = Living culture of Belarus = La culture vivante du Bélarus / [укладальнік Л. Анцух]; канцэпцыя, тэксты : А. Сташкевіч [і інш.]. — Мінск : Чатыры чвэрці, 2019. — 252, [3] с. — (Культурная спадчына Беларусі) У кнізе-альбоме сабраны “жывыя” формы культурнай спадчыны Беларусі – традыцыйныя […]
На пад’ездзе да аг. Спорава стаіць вялізны камень-валун, на якім напісаны спораўскія показкі: «Удачы за границою», «Куды йдэш туда йды оно визу покажы». Гэта своеасаблівы «памежны слуп», які нагадвае, што Спорава – сталіца абласнога свята гумару «Спораўскія жарты». Валун быў устаноўлены да першага фестывалю, які адбыўся ў 1996 годзе. У 2023 годзе прайшоў ужо восьмы […]
Було, да сплыло. Бэз костэй рыбу ны з’ісы. Гэто ны лососевого роду, гэто спороўскэі породы. Доброму рыбаку карасі самы ў вэдро скачуть. Дэ ты бачыў спороўцуў бэз лынкуў і шчупакуў. Коб тобі ны хвоста, ны чэшуі. Коб рыбку з’істы, то трэба ў воду лізты. Коб тобэ нэнза забрала. Спороўцы собі світ открывають, бо мэд і […]
Этнокультурные процессы Западного Полесья (Брестчины) в прошлом и настоящем / [А. Вл. Гурко и др.; научный редактор А. В. Гурко; предисловие А. Вл. Гурко]; Национальная академия наук Беларуси, Центр исследований белорусской культуры, языка и литературы, Институт искусствоведения, этнографии и фольклора им. Кондрата Крапивы. — Минск: Беларуская навука, 2020. — 620, [1] с. В разделе «Этноконфессиональная […]
Вандроўкі па Палессі [Выяўленчы матэрыял]/ [складальнік, аўтар уступнага артыкула, тэксту і каментарыяў В. А. Лабачэўская; фота: Д. Георгіеўскі і інш.]. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2021. — 247 с. — (Энцыклапедыя рарытэтаў) У выданні змешчаны фотаздымкі крамяневых прылад, чарапкоў, бронзавых бранзалетаў, знойдзеных у в. Здзітава-Горбава, якія зараз знаходзяцца у Палескім музеі ў […]
Анекдоты пра спараўцоў расказвалі яшчэ каля двухсот гадоў назад. Але і сёння, як і многа гадоў таму, пра спараўцоў бытуе шмат вясёлых гісторый, небыліц, плётак, анекдотаў. Над адным спараўцом падсмейваліся, што пра яго землякоў ходзіць шмат анекдотаў. – Гэто праўда, – хітра ўсміхнуўшыся, адказаў ён, – А сыба вітэ ны знаетэ, шчо анекдоты сочыняють і […]
Чым рыба свяжэйшая, тым яна смачнейшая – прычым прыгатаваная любым спосабам. У Спораве кажуць: «Трэба, коб рыба хвостом махала, як ты йіі кутаеш». А яшчэ дабавяць: «Рыба – з воды, а мнясо – з-пуд ножа». Каб праверыць, ці рыба свежая, паглядзіце на яе жабры і вочы – у свежай рыбы жабры чырвоныя, а вочы – […]
Для сушкі падыходзяць любыя віды рыбы — акунь, карась, ерш, лешч, уюн, плотка, але найбольш смачнымі, салодкімі атрымліваюцца карасі. Рыбу спачатку патрэбна окутаты: почэсаты (вызваліць ад лускі), попороты (выпатрашыць), абавязкова дастаць жабры, памыць у 2-3-х водах.Падрыхтаваную рыбу трэба пасаліць у эмаліраваным посудзе. Солі даць больш, чым пры жарцы. Калі рыбу плануецца захоўваць доўга, то саліць […]
Жыў-быў на свеце Гумар. Рашыў ён свету пабачыць. Ішоў–ішоў, прытаміўся. Шмат краін абыйшоў, гарады і вёсачкі не мінаў, шмат цікавых людзей сустрэў, а цяпер і адпачыць крыху можна. Сеў на купіну, пачаў разувацца, каб ногі падыхалі. Узяўся за чаравік, а ён увесь чысценька ў дзірках. Падэшва адарвалася, бы нехта рот разявіў, цвічкі з іх тырчаць, […]
“Спорава – у назве адлюстраваны старыя зямельныя адносіны: спорная зямля, зямля няяснай прыналежнасці”. Жучкевич В.А. Краткий топонимический словарь Белоруссии.[1] Адкуль такая дзіўная назва – Спорава? Старажытны візантыйскі гісторык Пракопій Кесарыйскі спорамі называў славян. У тыя часы мяжа паміж славянамі і балтамі праходзіла па тэрыторыі Палесся. У раёне сучаснага горада Івацэвічы жылі балты, а наваколлі Спораўскага […]
