Таямніцы спораўскіх ваколіц. Вёска, балота, расліны, і не толькі… / Дзяржаўная ўстанова культуры «Бярозаўская раённая клубная сістэма» (філіял № 16 Спораўскі цэнтр культуры і вольнага часу) ; [складальнік В. М. Лютыч ; рэцензент А. М. Скуратовіч]. — Мінск : Колорград, 2022. — 255 с. Зборнік матэрыялаў, прысвечаных гісторыі, культуры і традыцыям вёскі Спорава, якія паказваюць […]
Ясельда / [И. В. Абрамова и др.] ; под общей ред. А. А. Волчека, И. И. Кирвеля, Н. В. Михальчука ; Национальная академия наук Беларуси, Полесский аграрно-экологический институт. – Минск : Беларуская навука, 2017. – 415, [1] c. – (Реки Полесья). Приведены сведения об условиях формирования водных ресурсов и природно-ресурсном потенциале бассейна реки Ясельды. […]
На Ясельдзе маёй зноў крыгаход,У хвалях сініх плёскае вясна.Сюды я завітала мімаходзьI ўбачыла тут лодку без вясла… Дзіравая, закінута людзьмі,Ушчэнт пасохла ад праменняў сонца.Ёй не заплакаць горкімі слязьмі.A крыгі ўдалячынь плывуць бясконца. I нешта абрываецца ў грудзях,У хвалях шумных лодку тую бачу,Як добра, што вось тут, не на людзяхБяду той лодкі з горыччу аплачу! Як […]
Вот течет долиной Кречет…Он журчанием своимСловно доктор, душу лечитИ страдания мои. Уношусь душой куда-то…Так бы слушал долго-долгоКамышовый, глуховатыйГолос Кречета седого. Он поведает мне тайныИ Природы смысл живой,И покажет мир бескрайнийВ голубой волне речной. Что прошло – того не встречу,Но оно – милей всего…Потому что был тот КречетРечкой детства моего.
АКУНЬ Азёрна-рачная рыба. Цела ў яе зеленавата-жоўтага колеру, а па баках – 5-9 папярочных пасак. Бывае даўжынёй да 55 см і вагой да 3 кг. Масімальная працягласць жыцця акуня – 23 гады. Малыя акуні жывуць у затоках, буйныя – на глыбіні. Трымаюцца чародамі. Акуні трапляюцца амаль ва ўсіх вадаёмах. Дарослыя акуні – драпежнікі. Калі […]
Жыў-быў на свеце Гумар. Рашыў ён свету пабачыць. Ішоў–ішоў, прытаміўся. Шмат краін абыйшоў, гарады і вёсачкі не мінаў, шмат цікавых людзей сустрэў, а цяпер і адпачыць крыху можна. Сеў на купіну, пачаў разувацца, каб ногі падыхалі. Узяўся за чаравік, а ён увесь чысценька ў дзірках. Падэшва адарвалася, бы нехта рот разявіў, цвічкі з іх тырчаць, […]
(краязнаўчая казка) Даўно гэта было. Да ракі, якую тады называлі проста Ракой, прыйшлі людзі з цёплых краёў, дзе высокія горы. У адной сям’і жыла дзяўчына. Звалі яе Асальда. У землях, адкуль прыйшлі яе бацькі, гэтае імя азначала «рака багоў». Каля ракі продкі жылі, яна не раз ратавала іх ад голаду. Таму так шанавалі раку. І […]
