Було, да сплыло.
Бэз костэй рыбу ны з’ісы.
Гэто ны лососевого роду, гэто спороўскэі породы.
Доброму рыбаку карасі самы ў вэдро скачуть.
Дэ ты бачыў спороўцуў бэз лынкуў і шчупакуў.
Коб тобі ны хвоста, ны чэшуі.
Коб рыбку з’істы, то трэба ў воду лізты.
Коб тобэ нэнза забрала.
Спороўцы собі світ открывають, бо мэд і рыба сылу мають.
Тому, хто рано ўстае, сама рыба ў рукы йдэ.
Матэрыял сабраны Аленай Міхайлаўнай Жуковіч, бібліятэкарам Спораўскай сельскай бібліятэкі.
